هنوز اسلایدهامو نساختم!
هنوز کلی کار دارم که باید انجام بدم.
سرم درد میکنه.
مغزم هم قفل کرده.
حوصله ندارم! :(
امروز رفتم پیش داور داخلیم، میگم که اشکالات پروژه رو بهم بگید که کمی استرسم کم بشه.
میگه ایرادی نداشت!
بعد میگه برو شیرینی خوب بخر که نمره ی خوبی بگیری!!!
منم امروز رفتم معروف ترین شیرینی فروشی استان شیرینی سفارش دادم!
اما حوصله ندارم اسلاید بسازم!!! :(((
اینه که گاهی وقتی نمی تونه، نمیخواد یا بلد نیست کاری رو انجام بده،
از همون اول به طرف اینو اعلام کنه.
جدی فکر کنم درجات بالایی از تقوی رو لازم داره که ما گاهی به بقیه بگیم:
بلد نیستم. نمی تونم. از من برنمیاد. توانایی یا سواد انجام این کار رو ندارم.
ای کاش که ما اینجوری باشیم و با خودخواهیمون بقیه رو آزار ندیم.
2- هفته ی پیش تو نمایشگاه گل و گیاه استاد خوشنویسیم رو دیدم، توی جمعیت بود و منو ندید.
من هم به روی خودم نیاوردم. منتظرم دفاع کنم، بعدش برم با خیال راحت به خوشنویسیم برسم.
3- کارناوال عروسی از دیشب شروع شده. می فرمایند که وقتی برای کسی که مرحوم می شود،
هفت شبانه روز عزاداری می شود. برای عروسی نیز باید هفت شبانه روز شادی کرد.
استدلالی بس جالب هست که کسی نمی تواند بهانه آورده و در آن شرکت نکند!
البته ما از روزها معافیم و فقط شام ها را می رویم.
4- انقدر همه چیز قروقاطی شده، نمی دونم چه کاری رو انجام بدم.
چه کاری رو بعدا انجام بدم! خدایا خودت کمک کن...
پدرش وقتی دوستم یک ساله بود بود، مرحوم شده بود.
مادر نازنین و بسیار با محبتی داشت که همه جوره و از هر فرصتی برای ابراز علاقه و محبت استفاده می کرد.
و کلا دوست من عزیز کرده ی کل فامیل و خانواده و همه ی اطرافیانش بود.
یادمه سال دوم بودیم که میگفت من سال اول گاهی میرفتم حمام،
کلی گریه می کردم ازین که چرا اینجا همه منو دوست ندارن!؟
( جالبه که هم اتاقیش یکی از با محبت ترین و دوست داشتنی ترین دخترای خوابگاه بود
و دوست خیلی عزیز و صمیمی من هم هست! )
می گفت بعدا کم کم به این نکته پی بردم که این دخترا همشون مثل من هستن.
همشون عزیز کرده ی خانواده هاشونن و خب من هم مثل بقیه هستم!
و جدا سال دوم به بعد رفتارش خیلی بهتر و بالغانه تر شد.
+ خودویژه پنداری درد خیلی بزرگیه.
ما گاهی فکر میکنیم که مشکل ما، درس ما، رشته ی ما، شریک عاطفی ما، دوست ما، معشوقه ی ما و ....
با بقیه فرق داره و اگر احیانا بقیه ایرادی میبینن و به ما میگن؛ از روی حسادت و .... هست.
++ من اصلا منکر این نیستم که زندگی هر کسی به خودش مربوطه.
اما همیشه یادمون باشه که چند تا فکر بهتر از یک فکر هست و گاهی ( تاکید میکنم که گاهی!)
کسی که بیرون از ماجرا و رابطه و رشته و ... ایستاده، بهتر از ما میتونه ببینه که چه خبره و نظر درست تری خواهد داشت.
