از همون موقعی که کوچولو بودم، پوشیدن لباس عروس برام فانتزی نبوده و الان هم نیست،همه اطرافیان و دوست و فامیل و ... میگن اگر لباس عروس نپوشی بعدها پشیمون میشی. اما من هنوزم نشده هیچ عروسی برم که دلم بخواد لباس عروس رو من می پوشیدم مثلا!! همونقدر که خریدن یک سری چیزهای بیخودی و الکی برای جهیزیه هنوز برام هضم نشده ،جشن مفصل و چند جور غذا و لباس عروس و پول آرایشگاه و ... واقعا برام قابل هضم نیست. اما جالب میدونید چیه؟! اینکه بعضی خانواده ها هستن که اگر شما بگین عروسی نمیخواید، اگر بهشون بگید جهت طلا چشم و دل سیر هستین و سرویس جواهرات آنچنانی لازم ندارید، و یا بگین پول طلا رو بزارن روی پول خونه و یک خونه بهتر بخرن و شما یک حلقه میخواین فقط، خیلی بهشون بر میخوره و فکر میکنن شما بهشون اهانت کردین و اونا رو گدا فرض کردین!!!{ این دقیقا عین چیزی بود که برای یکی از دوستان من پیش اومد، توی نامزدی اولش البته.}



اما من همچنان فکر میکنم دلم نمیخواد کلی پول آرایشگاه و تالار و خرجهای الکی و بیخودی رو بدم!

با این کار ممکنه فکر کنن شما عیب و ایرادی دارین یا اینکه سعی دارین خودتون رو بهشون قالب کنید،

یا حتی هزار فکر بیخود و بی مورد دیگه. شما چی فکر میکنید؟