اعتراف میکنم که حس  خاصی نسبت به اینکه فردا روز شروع کاری در سال 93 هست ندارم.
اصلا هم دلگیری و .... ندارم امروز. چون فردا برای من یه روزی مثل امروزه. مثل دیروز...
هیچوقت هم فرصت دلگیر شدن برای همچین روزی رو نداشتم.
چون وقتی خوابگاهی بودم، باید به خودم امید میدادم که من می تونم تنهایی از پس کارام بربیام،
برای خودم مادری می کردم و وقت اینجور غصه خوردن ها رو نداشتم!
حالا هم که هیچی کلا...