دیروز رفتیم موزه ی ملک.

قسمت نگارگری و خط موزه خیلی جالب بود.

من هم به هیئت همراهان وصیت کردم

که 50 سال دیگه خط نوشته های منو بیارن به موزه اهدا کنن که روحم شاد بشه.


+ قلمدان و قلم تراش و قط زن های خیلی خوشگلی هم داشتن.

من که فقط یک قط زن دارم، اونم چوبیه. استخونی نیست که! 

اگر کسی به من یک قلم دان لاکی و یک قلم تراش خوشگل اهدا کنه،

وصیت میکنم بعد مرگم همه رو به موزه اهدا کنم!

:)