اگر اشتباه نکنم امسال دهمین سالی هست که من اعمال لیله الرغائب رو به جا میارم
و باز تا اونجایی که یادمه، فقط یک بار حاجت گرفتم توی همه ی این سالها.
حاجتم این بود که برنامه ی کربلامون به مشکلی برنخوره و مشرف بشیم که شدیم.
به جز اون فکر کنم من رکورد دار دعاهای مستجاب نشده ی لیله الرغائب برای خودم هستم اقلا!
امسال هم راستش آرزوی خاصی نداشتم! ( آرزوی مقدم بر همه ی آرزوهای ما رو فاکتور بگیرید البته!)
از هفته ی قبل هم به همه گفته بودم که امسال اعمال اولین جمعه ی رجب تعطیل!
اما این چند روز دیدن حسرت و آرزوهای دوستانم، برام انگیزه شد برای امشب.
و کل هدفم امشب یکی همون آرزوی مقدم بر همه ی آرزوهای ما بود.
و بعد این بود که برای دوستانم دعا کنم که به آرزوهاشون برسن.
دعا کردم که انشالله خدا زودتر جفت دنیا و آخرتشون رو براشون بفرسته.
دعا کردم که زندگی همیشه روی خوشش رو بهشون نشون بده و سختی هاشون کم بشه.
دعا کردم که...
بگذریم...
+ با احترام. یک آدم بی آرزو.
سارا سادات