" کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من"
مرحوم پدربزرگ وقتی کسی این شعرو میگفت، با خنده می گفتن:
" همتی کن تا نخاری پشت خویش وارهی از منت انگشت خویش
خدا پدربزرگتونم بیامرزه