در مورد شاگردم براتون نوشته بودم؟ شاگرد من معلول حرکتی هست، اما مغز سالمی داره و باهوشه.
منتها یک مشکلی داره که اجازه انجام هر کاری رو ازش میگیره، شاگرد من شدیدا کمال طلب هست.
امسال آخرین مراحل درمانی رو براش انجام دادن و سلول بنیادی توی استخونهاش تزریق کردن، منتها
ایشون از تمرین کردن برای راه رفتن اغلب طفره میره، چون نمی تونه مثل یک آدم عادی راه بره.
هیچ مشکلی در یادگیری و حل مسئله و آموختن مطالب و درک مطلب و ... نداره، هیچ مشکلی،
منتها امتحاناتش رو نمی نویسه، چون کند می نویسه و نمیخواد محک بخوره. کلا چیزی نمی نویسه،
همه ی این سالها مادرش باهاش می نشسته سرکلاس و براش جزوه مینوشته و امتحان میداده،
منتها از امسال که مادرش دیگه باهاش نمیره مدرسه، نمیخواد که به هیچ عنوان خودش پیش بره،
انگاری ترجیح میده همچنان در رَحِمِ محبت و توجه مادرش بمونه و مستقل نشه، سختی نکشه...
نظر شما چیه دوستان؟ با این دانش آموز چکار باید کرد؟