دوستی دارم که بیشتر از 8 ساله که باهاش ارتباط دارم.
دوست من به شدت خودخواهه و به خودش فکر میکنه!
بزارید مثال بزنم تا درک کنید که اخلاقش چطوریه.
دوست من طلبه هست، هم رشته من بوده و ارشد داره،
آدمها براش اهمیت ندارن، کلا به آدمها فکر نمی کنه،
هر کاری که برای کسی می کنه، برای خاطر خودشه،
و یا بزارین بهتر بگم،
برای خاطر خداست.
به خاطر خدا با دوستانش خیلی مهربونه،
با همسرش خیلی خوب و مهربونه،
با خانواده همسرش و خانواده خودش و ...
کلا سیستم تنظیم رابطه ش رو آدمها نیست،
بنابراین نه از کسی انتظار داره و نه دلگیر میشه از چیزی،
همیشه بابت داشتن چنین دوستی خدا رو شکر میکنم.
هَشت حَرفی