برای زندگی

سلام :)

من نظرم ممتنع هست 

اما در کل اگه از لحاظ کاری تامین بشم عاشق تحصیلم و تا تهش می رم

منتهی این شکلی احساس می کنم درس خوندن تف سربالاست 

درس خوندن به اصرار خانواده هم یه چیزیه که تا درکش نکنی متوجه نمیشی مریم جان!!

من میدونم خانواده ام راست میگن و بعدا حسرت میخورم و پشیمون میشم از اینکه ادامه ندادم ولی...

یعنی کاملا میفهمم سرم به سنگ میخوره بعدا!

ما یه چیزی بگیم؟!

آقا حبیب اتفاقا برا آقایون سربازی در کنار درس، خیلی فرصت خوبیه

پسری که لیسانس و در شرایط بهتر ارشد بگیره میتونه امریه بگیره و تو زمینه ی تخصیصیش بره دو سال یه جا تو ارگان دولتی فعالیت کنه

قبول دارم که تو این دو سال هزینیه زندگیش فشار میاره و اغلب باید چند شیفت کار کنن تا هزینشون دربیاد ولی بنظرم تجربه ی خوبی میتونه باشه

و واسه مجردها هم خیلی بهتره

چون دغدغه ی زن و زندگی ندارن و تو رشته ی خودشون فعالیت میکنن و کار یاد میگیرن

پسرخاله ی ما مجرده

ارشد قبول نشد و رفت امریه سربازی تو بیمارستان تو اتاق عمل رشته ی خودش فعالیت کرد

غر میزد ولی بهشم همون موقع گفتم بهترین فرصته

با کلی آدم  آشنا شد که میتونن الان هرکدومشون براش یه کاری دست و پا کنن

کلی تجربه کسب کرد

نکات منفی داره سربازی ولی همش هم منفی نیست!

و خب نظر ما ممکنه اشتباه هم باشه جون تجربه اش رو نداشتیم

بنده هنوز دانشجو نشدم تا بتونم درست نظر بدم ولی از دید خودم که نیگا می کنم با حرفات موافقم بیچاره دانشجوهای اونطور استادی

قبل از اینکه کارشناسی قبول بشم میگفتم تا نرم سرکار عمرا برم دنبال کارشناسی ارشد
ولی هنوز کارشناسی تموم نشده آزمون ارشد دادم
الانم میگم عمرا برم دکتری بخونم ولی عادت به سرگرم بودن با درس ودانشگاه و بیکاری و اطرافیان نمیذاره
که رهاش کنم

ان شالله شمام موفق باشی مریم گلی جون:)

یک پارامتر تاسف بار هست برای آقایون در این مورد، که شما در نظرش نگرفتین. آقای شعبانعلی هم تو پستشون اشاره ای بهش نکردن

2 سال اتلاف مطلق جوانی، به نام سربازی
این جاست که طرف با خودش میگه، خوب اگه قراره من 2 سال از عمرم تلف بشه، خوب میرم ارشد میخونم! چون امکانش هست بعدش طرح و پروژه بگیرم و دو سال نرم سربازی!
یا اگر ارشد رو گرفته باشه، میگه خب جای این که برم 2 سال عمرم رو با اعمال شاقه تلف کنم، میرم درس میخونم که از اون ور شاید یه طرحی چیزی بتونم بگیرم و سربازی نرم!

این هم یکی از عوامل خوندن تحصیلات تکمیلی در ایرانه، که به نوعی انتخاب بین بد و بدتر محسوب میشه!
چون وقتی یه پسر مقطع کارشناسیش رو تموم کرد، اگر بخواد توقف کنه، میره سربازی و 2 سال آب سردی میریزن رو سرش

ان شاءالله از این مِن بعد بهتون بگیم خانم دکتر :))

منم با اون پست آقای شعبانعلی خیلی موافقم...
خیلی هم سعی کردم با این شکلی درس خوندن مبارزه کنم تا یه جاهایی هم پیش رفتم ولی خب خیلی موفق نبودم...
من میدونستم اگه روز بخام ادامه بدم حتمن میرم تو زمینه کوانتوم !
ارشدمم هم نزدیکترین گرایش به علاقه م که تو ایران موجود بود رو خوندم...دکترا هم که خودت در جریان ثبتنامم بودی...
تا وقتی که یکی از گرایشا دهنمُ آب ننداخت اصن نمیخاستم ثبتنام کنم!:|


من الان بزرگترین ناراحتیم اینه که چرا بعد لیسانس نرفتم که نخام دو سال فوق بخونم!
ولی خب دیگه گذشته... الانم تفکرم اینه تا وقتی که احساس نیاز به دکترا نکردم نخونم...
تو آزمون شرکت کردن هم بخاطر علاقه به درس بوده...من احتمالن یه شکل دیگه برمیگردم به دانشگاه...:))

من استادم به شدت اصرار داشت دکترا بخونم چون میگفت تزت خیلی قوی بود و دانشجوی فعالی بودی...ولی من شاید شاید شاید تو همون زمینه تزم اطلاعات نسبیِ خوبی داشته باشم...
تو بقیه زمینه ها چی...دلم نمیخاد تک بعدی یا بهتره بگم تک تخصصی بشم:|

الان بیشتر داغون شدن محیط دانشگاه برا اینه که باب شد ملت بدون کنکور و با رتبه مقطع قبل برن مقطع بعد...بدون احساس نیاز به یاد گرفتن چیزهای جدید :|

نمیدونم اسمش چیه!
پریروز با دوستم حرف میزدم میگفت رفتم پیش دکتر فلانی(استاد راهنمام) گفته از فیروزه ای چه خبر ^__^
و کلی درمورد اینکه پایان نامم خوب بوده حرف زده و گفته حیفه، از معدود کسایی بوده که کارش کپی پیست نبود!

اولش از تعریفش خوشحال شدم. اینکه استادی ارزش کار 6 ماهه و بلکه خیلی بیشتر من رو بدونه ذوق زده شدم. اما اصلا قبول ندارم که دانشی در این زمینه دارم
من درس خوندن رو دوست دارم. وقتی این 1 هفته داشتم درس میخوندم از سر عذاب وجدان؛ انگار گمشده م رو پیدا کرده بودم!
اما دکترا خوندن یه بحث دیگس. دکترا فعلا برای خیلی ها صرفا یه مدرک شده. همین و بس.
من بناندارم دکترا بخونم. اما نمیدونم میتونم روبه روی خانوادم باایستم یا نه

لازمه بگم موافقم..:)))))
خسته نباشی مریمی..
اون لینکو خواندم..ایضا بعضی از متنای دیگه ی اون سایت رو . خیلی خوب بود. ممنون بابت معرفی اون سایت..

اوهوم موافقم باهات

خود من خیلی دوست داشتم بین لیسانس و فوق مهارت کسب میکردم

واقعا الان حس بدی دارم و از ارشدم نتونستم درست استفاده کنم

فقط یسری نظریه چپوندیم تو مغزمون متاسفانه

به هر حال موفقیت آدمای مثل تیپ شما خیلی نزدیک تر از اونیه که با پارتی دکترا قبول شده

البته شما گفتین نمیخواید ایران دکترا بخونید

وگرنه با خودش که مشکلی ندارید

بیشتر با امکانات موجود مشکل دارید

سلام

خداقوت

آره موافقم باهات

خداروشکر که معلمی نه تو خون ماست و نه علاقه ای داریم بهش

این افکار بیشتر ذهن کسی رو درگیر میکنه که میخواد استاد دانشگاه بشه!

خب باس بگم دقیقاً برای همینه که من توقف کردم روی لیسانس و سالهاست دیگه به ادامه تحصیل حتی فکر هم نکردم چه برسه به این که مثل خیلی از دوستام هی برم بیخودی امتحان بدم برای ارشد و دکترا! 

 سلام بزرگوار
 خواندم ، کوبنده بود .
 یک حقیقت تلخی ست ، که باید باور کرد .
 خیلی ها رو میشناسم ، تحصیل را فقط برای پُز دادن میخواهند ، همین...
 توی کشورمون باید پولدار باشی تا به یه جایی برسی ،
 موید و سر بلند باشید

به سلامتی...موفق باشی مریمی..

موفق باشی انشاءالله :)