1- دوستی دارم که بسیار مهربون و مومن و کلا زن بی نظیریه. ما زیاد باهم جاهای مختلف می ریم، حتی سفر. این دوست نازنین من یک عادتی داره، تا جایی که بتونه دوستان من رو که واسطه آشنایی شون بودم catch می کنه و دیگه خودش زنگ و پیام و ... اوایل فکر می کردم تصور من اینجوریه. اما بعد دیدم در حد یک مولودی که باهم میریم، چنان با طرف گرم می گیره و ... راستش الان خیلی دلم نمیخواد باهاش برم جایی.
2- فایل صوتی "اتیکت" از گروه متمم رو گوش می کردم، این نکته برام جالب بود که یکی از اتیکت های روابط اجتماعی اینه که دوستان بقیه رو catch نکنید. وقتی به واسطه کسی به جایی، مهمانی یا جمعی وارد می شید، اونجا که رفتین، دوستی که واسطه آشنایی شما بوده رو دور نزنید. چه در روابط کاری، چه روابط خانوادگی و چه روابط دوستی. مثال بالا یک نمونه ازین رفتار بود. حتما شما مثالهای بهتری سراغ دارید. خوبه که رفتار خودمون رو آنالیز کنیم و سعی نکنیم catcher آدمهای دیگه باشیم.
به نظرِ من هر گلی یه بویی داره
ساره جای خودش ساره است
یسرا جای خودش یسراست
حسنا جای خودش حسناست
....
مریم گلی هم مریم گلیه البته با حفظ سمت حضرت استادی
ولی وقتی یکی میاد بین دو نفر قرار می گیره و کم کم جاشو می گیره و ... کار انسانی نیست
مطمئنا همچین ادمایی که زود رفیقای دیگران رو بُر میزنن خودشون هم رو دست خواهند خورد
خودشو ناراحت نکن :***