وقتی کسی از آینده حرف میزنه، یعنی بهش فکر کرده،
یا اقلا همون موقع داره فکر میکنه. یعنی به بهتر شدن آینده خوشبینه.
یعنی امید داره.
نا امیدی یعنی اینکه ما هیچ کاری نکنیم. همینجوری دور همی و الکی زندگی کنیم.
وقتی از ادامه ی رابطه با کسی نا امید میشیم، دیگه در مورد آینده و ... باهاش حرف نمیزنیم.
دیگه باهاش کل کل نمی کنیم. غر نمیزنیم. بحث نمی کنیم. بیخیال بیخیال میشیم.
+ حرف زدن نشونه ی خوبیه. چه تعریف باشه، چه جدل و بحث و نق زدن و ....
نشونه ی امیدواری به بهتر شدن اوضاعه. نشونه ی آینده ی بهتر.
نگین