451، و فدیناه بذبح عظیم...

1- امروز دعای امام حسین در روز عرفه رو خوندین؟

یک آقایی با خداوند در صحرای عرفات اینجوری مناجات میکنه

و بعد حجش رو به عمره تبدیل میکنه، نمی مونه تا فردا که گوسفند ذبح کنه،

میره به مقتل، به کربلای خودش ...

2- در مورد آیه 107 سوره ی صافّات " و فدیناه بذبح عظیم" در تفسیر المیزان آمده است:

یـعـنـى ما فرزند او را فدا دادیم به ذبحى عظیم که - بنا بر آنچه در روایات آمده - عـبـارت بـود از قـوچـى کـه جبرئیل از ناحیه خداى تعالى آورد. و مراد از (ذبح عظیم ) بـزرگـى جـثـه قـوچ نـیـسـت، بـلکـه چـون از نـاحـیـه خـدا آمد و خداى تعالى آن را عوض اسماعیل قرار داد عظمت داشت.

3- زینب کبری (س)، هم‌او که در صحرای کرب و بلا چیزی جز جمال ندید،

در کنار پیکر پاره پاره برادرش حسین (ع) چنین عرض کرد:

"اللهمَ تَقَبَّل مِنّا هذا القُربان"

خدایا این قربانی را از ما بپذیر.

400، بخوانید

این پست مریم روستای عزیز از دوستان خیلی نازنین ما رو بخونید:

جایش چه خالی است این روزها

394، هجرت...

شان انسان در ایمان و هجرت و جهاد است،

و هجرت مقدمه جهاد فی سبیل الله است
هجرت،
هجرت از سنگینی هاست
و جاذبه هایی که تو را به خاک می چسباند،
چکمه هایت را بپوش،
توشه ات را بردار
و هجرت کن...

 سید مرتضی آوینی

360، علـــی (علیه السلام)

چه  بودی اگر هر زمان چون علی

یلــــــــــی زادی از مــــادر روزگــــار

ترازوی عدلـــــی چنان مستقیــــم

  ستــــون امــــانی چنان استــــــــوار

مکـــــــــارم همان گونه آرامبــــــخش

   مواعــــظ همان گونه آموزگــــــــــــــــار

همــان گونه از ظلــــم بنیـــــــــــاد کن

همــان گونه با زخــم مرحــــــــــم گذار

به مغز عظیمش همان عـــــــزم جم

به کفّ کریمش همان ذوالفقــــــــــــار

همـــــان گونه همچون قضا و قــــــدر

  کمانـــــــــــــــــــــــدار پیکــار پروردگـار

که برکندی از سینه ی دوست، دِق

   بـــرآوردی از جـــان دشـــمن دمــــار

+ محمد حسین شهریار، این شعر را با نگاهی به این جمله ی نویسنده ی مسیحی لبنانی سروده است:

« ماذا عَلَیکِ یا دُنیا لَو حَشَدتِ قُواکِ فَاَعطَیتِ فی کِلّّ زَمَنٍ عَلیاً بعَِقلِه وَ قَلبِه وَ لِسانِه وَ ذی فِقارِه . » 

( علی، صوت العداله الانسانیه. جرج جرداق)

++ چند سال پیش یک مصاحبه ای از جرداق میخوندم، چندباری تاکید کرد که من به غیب اعتقاد ندارم!

بعد حین صحبت هاش گفت که سردر خونه ی پدریم توی لبنان یک کاشی بود

که ما به نوشته ی روی کاشی خیلی اعتقاد داشتیم،

ازش پرسیدن چی روی کاشی نوشته شده بود. گفت: " لا فتی الا علی، لا سیف الا ذوالفقار."

این هم از اعتقاد نداشتن به غیب!

+++ بعدا نوشت: این مصاحبه رو بخونید حتما: کلیک

352، کلام بی مانند

تو حاشیه ی کتاب شریف نهج البلاغه نوشته شده

که اگر در نهج البلاغه به جز این حکمتی وجود نداشت،

همین یک حکمت برای اندرز دادن کافی بود. 

مردی از امام درخواست اندرز کرد، ایشان فرمودند: