دیروز رفتیم موزه ی ملک.
قسمت نگارگری و خط موزه خیلی جالب بود.
من هم به هیئت همراهان وصیت کردم
که 50 سال دیگه خط نوشته های منو بیارن به موزه اهدا کنن که روحم شاد بشه.
+ قلمدان و قلم تراش و قط زن های خیلی خوشگلی هم داشتن.
من که فقط یک قط زن دارم، اونم چوبیه. استخونی نیست که!
اگر کسی به من یک قلم دان لاکی و یک قلم تراش خوشگل اهدا کنه،
وصیت میکنم بعد مرگم همه رو به موزه اهدا کنم!
:)