148، تغییر کاربری

به ما مقادیری تسبیح و انگشتر عقیق و فیروزه و سجاده و ...
به ارث یا هدیه رسیده که تقدیم مهربان همسرکنیم از طرف اسلاف و خانواده و...
اما اینجور که از قراین پیداست، باید اینها رو change کنیم به کراوات و پاپیون و پیپ!!!
+ یعنی انگار نسل آدم حسابی رو ملخ خورده !!!!

++ به طور خاص اینجا منظورم از آدم حسابی کسی هست که نماز بخونه
و برای خودش قرائت های عجیب و غریب از دین مثل دل پاک و .... نداشته باشه.
همین!

147، سعدی خوانی

بدون شک بی نظیر ترین غزلیات فارسی سروده ی سعدی هستند.

در مورد عروض و قافیه و .... من تخصصی ندارم که بحث کنم.

اما عاشقانه هایی خارق العاده هستند این غزلیات.

این غزل رو در کتابی خوندم که در توصیف عشق حضرت خدیجه سلام الله علیها

به پیامبر خاتم صلوات الله علیه سروده شده:

مـن از آن روز که در بنـــــد تـــوام آزادم

پادشاهم که به دست تو اسیر افتادم

....

یا این غزل بی نظیر:

 بیا بیا که مرا با تو ماجرایــــــــی هســت

بگوی اگر گنهی رفت و گر خطایی هست

....

و خیلی موارد دیگه که همه به خاطرمون داریم. انتخاب من از غزلیات سعدی:

گرم بازآمدی محبوب سیم اندام سنگین دل

گُـل از خارم بـرآوردی و خـار از پا و پا از گِـل

....

تا میرسه به این شاه بیت:

ز عقل اندیشه ها زاید که مردم را بفرساید

گرت آسودگی باید برو عاشق شو ای عاقل

+ استادی داشتیم که میگفت برای تجربه ی عشق الهی باید آماده بشید.

یکی از شرط های آماده شدن اینه که یک عشق زمینی رو تجربه کنید.

یعنی انقدر از خود گذشتگی داشته باشید که بتونید یک معشوق یا معشوقه ی زمینی رو

با همه ی ضعف ها و نواقصش دوست داشته باشید. پاک ببازید  و بازهم راضی باشید...

146، گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس!

ازونجایی که امشب بیخوابی به سرم زده،

پست هایی که فردا میخواستم بنویسم رو الان می نویسم.

این گلی بسیار زیباست که در این هوای دلنشین بهاری گل های کوچیک و زیباش باز شده.

تبارک الله احسن الخالقین.

+ همسایمون این گل رو توی جند تا گلدون کوچیک و رنگی کاشته،

تا امروز که 10 فروردینه، حدود 10 تایی رو بخشیده به مهموناش( به قول خودش شوهر داده! ) :)

145

شبی رسید که در آرزوی صبح امید

هآزار عـمر دگر باید انتظار کشــــید

در آستان سحر ایستاده بود گمان

سیاه کرد مرا آسمان بی خورشید...

هوشنگ ابتهاج

144، کمی فکر کنیم!

1- جمله ی معروفیه که آدم ها اعتراف نمی کنن که پاک و... بشن.

بلکه برای خیلی از آدم ها اعتراف کردن مثل استفراغ می مونه.

اعتراف می کنن که بعد جاش رو با چیز دیگه ای پر کنن.

2- سلینجر میگه که نبوغ موهبت نیست؛

نوعی معلولیته.