سال آخر کارشناسی که بودم، ماه رمضون توی یک تابستون خیلی گرم بود. کلاس تفسیرمون، به اندازه ی شرق تا غرب تهران باهامون فاصله داشت. ما بعد از نماز راه میفتادیم تا 5 صبح برسیم به کلاس. یادمه بعضی روزها که با مترو میرفتم، فقط من توی مترو بودم و سربازایی که میرفتن پادگان! یه چند روزی رو با مترو رفتم و بعد ازون با ماشین دوستم می رفتیم، کلاس بعد از طلوع تمام می شد، و ما حدودا 8-10 نفری با بی آر تی یک مسیری رو طی می کردیم تا بریم به کار و درسمون برسیم. اون موقع ها اتوبوس خیلی شلوغ نبود. ما هم که بعد سحر نخوابیده بودیم، کسل و خواب آلوده نبودیم. توی اتوبوس با هم حرف میزدیم. در واقع همه با همه حرف می زدیم! شما فرض کنید توی سکوت و خواب آلودگی مردمی که اول صبح سوار اتوبوس می شدن تا برن سر کارشون، صدای ما چقدر آزار دهنده بود! بالاخره یک روزی یک خانوم میانسالی طاقتش طاق شد و با صدای بلند شروع کرد به دعواکردن ما! که معلوم نیست سر صبحی چی خوردن اینهمه بشّاش هستن، روزه خوارن که این همه انرژی دارن حرف بزنن و ... خلاصه کلی دق و دلی بی حالی اول صبحش رو سر ما خالی کرد! جالبه که از جمع دوستان هم دانشگاهی من که بر میگشتیم، 7 نفر بعد اتمام دوره ی کارشناسی و ارشد طلبه بودن! ولی خب روزه خواری دست جمعیمون حسابی توی چشم بود گویا! :))
به یک کارگر ساده نیازمندیم، جهت بالارفتن از درخت و چیدن آلوچه.
( درختهایی که ازشون آلوچه چیدیم و کارفرمای محترم فروختشون، دوباره پر از میوه شدن، انگار که اصلا بارشون رو نچیده باشیم!
منتها همه ی این بار زیاد و درشت و خوش آب و رنگ تو قسمت های بالایی درخت هستن.)
میخوایم این آلوچه ها رو ببریم بفروشیم و از عوایدش استفاده کنیم. منتها کسی همکاری نمی کنه.
خودمون هم که نمی تونیم از درخت بالا بریم! لذا به یک کارگر نیازمندیم!
دستمزد رو به صورت توافقی در نظر میگیریم. اگر آلوچه دوست داشت آلوچه
و اگر نه از عواید فروش آلوچه بهش پول میدیم!
اگر از عملکرد کارگر گرامی راضی بودیم، میریم یک باغ دیگه برای چیدن آلوخاکی،
( یک نوع آلو که پوست بی رنگ و رویی داره ولی توش قرمز آلبالوییه)
همینطور برای چیدن سیتی - شلیل و هلو و ... ازش کمک میگیریم.
رزومه ی خودتون رو برای ما بفرستین تا بررسی کنیم و با شما تماس بگیریم.
حیفه والا این همه میوه حروم میشه روی درخت ها و کسی هم به فکر چیدنشون نیست!
تصویر خودش گویا هست. دوستان سعی کنید هر زبانی که میخواید یادبگیرید رو درست و صحیح یاد بگیرید. :)
الان که دارین این متن رو میخونید احتمالا من در بین شماها نیستم. سعی کنید از من به نیکی یاد کنید و همیشه خاطرتون باشه که من نخواستم کسی رو اذیت کنم و اذیتتون هم نکردم خدایی، نه؟! من در غروب آخرین جمعه ی ماه مبارک شعبان به دلیل مصرف ماهی و سیرترشی در وعده ی سحری جان به جان آفرین تسلیم خواهم کرد. وصیت اول من به شماها اینه که از خوردن این جور غذاها در سحرهای ماه مبارک رمضان خودداری کنید و اجازه ندین نفستون بر شما غلبه کنه و ماهی نخورید، اگر هم خوردین نوش جانتون، اقلا کنارش سیرترشی نخورید، حتی اگر ترشی چند ساله بوده باشه. دیگر از وصیت های من به شما اینه که دخترای خوبی باشین، گیس های همدیگه رو نکشید، با هم مهربون باشید و حُسن خلق داشته باشین. زندگی رو به خودتون و بقیه سخت نگیرید.
مقداری کتاب و قسط و یک خط موبایل و یک گوشی و لپتاپ و لباس و کفش و ... هم دارم که هرکدوم به کارتون میاد، بگین توی وصیت مهر و موم شده بگم براتون بیارن، وصیت کردم مقدار اندک طلاهای منو بفروشن و قسط های صندوق رفاه و ... رو باهاش بدن و بقیشم خیرات کنن.اما جدی ترین وصیت من همونه که اول گفتم. ماهی و سیرترشی نخورید، حتی اگر ترشی 4 ساله بود و ماهی قزل آلای رنگین کمان!
+ انا لله و انا الیه راجعون. اگر من زنده موندم که خودم شب بعد افطار میام. اگر نه که طبق وصیت عمل کنید.
یک مزایده ی بزرگ در راه هست، یک معامله ی برد-برد! مادر و پدر گرامی از شنبه میرن سفر و چند روزی نیستن.بقیه اعضای خانواده هم این چند روز خونه نیستن، اینه که ما تصمیم گرفتیم یک طبقه خونه که اغلب مورد استفاده والدین گرامی هست رو، اجاره بدیم. پیشنهاد خودتون رو برای اجاره ی یک طبقه با امکانات کامل اعلام بفرمایید، تا با بالاترین رقم پیشنهادی توافق کنیم. لازم به ذکره که به جای پول از شما کار هم می پذیریم، مثل بیل زدن باغ، تمیز کردن خونه و ...
امکانات ارائه شده به شرح زیر است:
1- یک خانه ی آرام و دلباز با تراس زیبا، در کنار یک باغچه ی بیش از 100 متر پر از سبزی و درخت و گل و گیاه.
2- تور یک روزه به "یک جای خوب!" نیز برگزار خواهد شد. این جای خوب کمترین فاصله ی بین دریا و جنگل را در نوار ساحلی خزر دارد.
3- عصرها برنامه ی " باغ گردی" هم داریم، مادر گرام سفارش کردن که هر روزه باید خیار و کدو گوجه و ... بچینیم.
4- سفارش غذا قبول نمیکنیم. می تونید در غذاهای ما شریک باشین، در غیر اینصورت میتونید تشریف ببرید رستوران.
++ پیشنهادات خودتون رو ارائه بفرمایید تا بررسی بشه. :)