1- حتما این جوک رو شنیدین که بعد از مقایسه ی زن دوستی مردهای آمریکایی و معشوقه دوستی مردهای فرانسوی، می رسه به مردهای ایرانی که با وجود زن و .... مادرشون رو از همه بیشتر دوست دارن!
2- چند وقت پیش سریالی آمریکایی می دیدم، در مورد زن های خانه دار. حدود 10 سال پیش تولید شده و به فراز و نشیب های زندگی چند زن خانه دار که همسایه ی هم هستند، می پردازه. جالبه که مردهای امریکایی هم دقیقا از همون الگوی مردهای ایرانی در مورد احترام به مادرشون پیروی می کنند و زن ها در هر صورتی باید با مادر همسرشون کنار بیان!
3- از مفهوم روانکاوی مادری کردن، یعنی بی چشم داشت بخشیدن؛ یعنی بدون انتظار فداکاری کردن و همه ی مفاهیمی ازین دست.
4- اولین عشق هر پسری مادرش هست، اون هم نه وقتی که جوون هست و احتمالا جذاب. بلکه زمانی که کاملا ناتوانه و حتی نمی تونه قاشق برداره و غذا بخوره. مادر کسی هست که همه ی ناتوانیها و ضعف های فرزند رو می بینه و باز هم به اون بدون هیچ چشمداشت محبت می کنه و عشق می ورزه، (برای ما خانوم ها موضوع کمی متفاوته. ما بخشی از وجودمون مادر هست و ....باشه برای بعد! :) )، یک زن وقتی بچه دارمیشه از
همه وجودش به بچش میبخشه. مادر تنها کسی هست که همیشه و در هر شرایطی با وجود
همه ی نقصها و کاستیهای فرزند، دوستش داره؛ حتی با وجود خستگی و کارو ... براش
وقت میزاره، بدون منت و چشمداشت! پس طبیعیه که این جایگاهی که مادر توی ذهن پسرش داره دست نیافتنی باشه و غیر قابل رقابت.
5- یادمون باشه میشه و گاهی باید برای همسرمون مادری کنیم، اما دقت کنیم که محبت و
عاطفه ی کامل مادری رو ما به هیچ مردی نمیتونیم بدیم، جز بچه های خودمون، پس
نمیتونیم باعشق مردی به مادرش رقابت کنیم. بهتره که جایگاه خودمون رو
بدونیم و نخوایم برای همسرمون مادری کنیم. ما همسر باشیم کافیه. همین نقش رو خوب ایفا کنیم به قدر کافی عزیز خواهیم بود.
6- مسئله ای که اغلب ما خانومها فراموش میکنیم اینه که نمیشه چیزی رو بخوایم، اما جوانبش رو نه! نمیشه که ما بخوایم با مردی زندگی کنیم، اما خانوادش رو نخوایم سال تا سال ببینیم مثلا! بهترین کار اینه که ما به مادر همسرمون احترام بزاریم،دوستش داشته باشیم، دید بدی نسبت به حرفاش نداشته باشیم و اینو یادمون نره که همسر ما پسر مادرش هم هست و نسبت به اونها هم وظایفی داره و باید برای اونا هم وقت بزاره. :)
