خواهرم خیلی غصه داره، دیشب با گریه خوابید.

سر پذیرش بدون کنکور برای ارشد، با یک تبصره ی مسخره دارن حقش رو میخورن،

خیلی دوندگی کرد، با خیلی از اساتید صحبت کرد، اما بی فایده بوده تا حالا...

دیشب هق هق گریه میکرد، میگفت آخه من که همیشه درس خوندم، هیچوقت غیبت نکردم،

همیشه پروژه هامو خوب و به موقع تحویل دادم، فعال بودم، کار میکردم، و ...

چرا باید کسی که حتی سر کلاساش هم نمیاد، به جای من بره ارشد بخونه،

اونم فقط چون یک ترم معدلش بالاتر از من بوده؟!

خیلی براش ناراحتم، برای حال این روزهاش، کاش میشد کاری کرد براش...

کاش می شد آدم نزاره عزیزانش درد نابرابری و ناحقی رو بچشن،

دیدن درد کشیدنشون وقتی کاری ازت برنمیاد، خیلی سخته...