دلم نیومد تا فردا صبر کنم برای جواب دادن به سوال پست قبلی.

بهترین شب زندگی من یک "نیمه شعبانی" بود توی حرم حضرت عباس،

یک سفر رویایی که الان حتی خوابش رو هم نمی بینم که تکرار بشه...


چند روز قبلش هم شب جمعه توی حرم امیرالمومنین بودم تا صبح...


+ از وقتی خبرهای مربوط به داعش رو میشنوم حالم خراب میشه.

دلم پیش دوستان سوری میره که آواره شدن و خبری ازشون ندارم...

دلم میره پیش شهری که روی سر مردمش خراب شده...


++ سلام بر تو که مقدم بر همه ی آرزوهای ما هستی...