اول در مورد مفهوم اعداد کوانتومی حرف بزنیم. برای ذرات ریز ( در مقیاس کوانتومی)، یک سری شناسه برای تعریف و شناخت ذرات داریم. مثل دنیای بزرگ مقیاس ما، که ما یک سری شناسه ظاهری داریم. مثلا هیچ کسی توی دنیا دقیقا مثل من نیست، جنس، نژاد، جنس و رنگ مو، رنگ پوست و چشم و قد و وزن و اثر انگشت و .... همه و همه شناسه هایی هستند که ما رو از هم متمایز میکنن. همین روال در بین ذرات کوانتومی هم برقراره، یعنی هیچ دو ذره ای در عالم پیدا نمیشن که اعداد کوانتومی ( یا بهتر بگیم مشخصات کوانتومی) یکسانی داشته باشن. "اصل طرد پائولی" میگه که اگر قرار باشه ذره ای در اون سر عالم به وجود بیاد که مشخصات کوانتومیش شبیه ذره ای در زمین باشه، در هنگام تولد اون، ذره ی اولی از بین میره. و این توازن همیشه برقراره. حالا سوالی که به وجود میاد، اینه که "آیا ذره خودش شعور داره که این رو تشخیص بده یا نیروی بزرگتری این فرآیند رو هدایت میکنه؟"
پاسخ دهندگان به این سوال دو گروه هستن، عده ای که معتقد هستن که ذره خودش شعور داره و تشخیص میده این موضوع رو ( نظم غیر علیتی)، و عده ای که معتقدن ذرات به وسیله ی نیروی بزرگتری ( خالق) هدایت میشن. اینجوری هست که دانشمندان به دو گروه تقسیم میشن، موحدین و ملحدین.


+ بی ربط نوشت: انقلاب الکترونیک و صنایع دیجیتال و ... مدیون فیزیک حالت جامد هست. وگرنه ما باید موبایلهای به اندازه ی چمدون میداشتیم! برای تولید مدارهای مجتمع الکترونیک به سیلیکون احتیاج هست. سیلیکون به طور معمول از سیلیس ( ماسه) تهیه میشه. چند سالی هست که در اسرائیل گروهی از دانشمندان، سیلیکون رو به روش خاصی تولید میکنن. به این صورت که سیلیکون رو روی سلولهای دی.ان.ای لایه نشانی میکنن و این سلول زنده تکثیر میشه و سیلیکون هم تولید میشه ( طبعا فرآیند پیچیده تری هست که ما به دلیل جلوگیری از خفنیت بحث، از نوشتنش صرفنظر میکنیم!). و چند سالی هست که بعضی دانشمندان به این روش اعتراض میکنن که فلزی که به این روش تولید میشه، ممکنه دراین فرآیند در اثر یک جهش، هوش (همان شعور!) پیدا کنه و این برای آینده ی بشریت خطرناک باشه. ( فیلم های علمی تخیلی رو دیدین که ربات ها دارای مغز(مرکز تفکر و تصمیم گیری) میشن؟!) و قس علی هذا...

++ با عرض ارادت خدمت متخصص ذرات بنیادی عزیز، ما داریم درس پس میدیم.
 جایی اشکال داشت بفرمایید تصحیح کنیم ساراسادات جانم. :)