از اساتیدی که من اول از اینترنت پیدا کردم و بعد رفتم سرکلاسشون ( و واقعا تجربه های منحصر بفردی بود برام)، اگر بگذریم، میخوام یکی از اقداماتم برای پایان نامم رو تعریف کنم براتون. من با یکی از اعضای تیم استادم کار میکردم، در واقع ایشون به من نرم افزارها رو یاد می داد، از یه جایی شروع کرد به پیچوندن ما، با استاد تصمیم بر این شد که من برم دانشگاه خودمون و از بچه ها کمک بگیرم. راستش دلم نمیخواست برم تک تک آزمایشگاه های فنی و از بچه ها بپرسم، حس خوبی نسبت به این کار نداشتم، چون اسم اعضا که توی سایت بود، همشون آقا بودن.
یک روز نشستم توی خوابگاه، یک ایمیل نوشتم و به تک تک اعضای آزمایشگاههای رشته ی موردنظر فرستادم. ایمیل ها رو از سایت دانشگاه گرفته بودم. از نصفشون جوابی نگرفتم. چندتایی گفتن بلد نیستن و دو نفر گفتن کمک میکنن بهم. با یکیشون هماهنگ کردم که برم ازش حضوری بپرسم اشکالاتم رو. راستش عکسش رو توی سایت دیده بودم و کمی استرس داشتم... روز موعود رفتم و خب یک اتفاق خیلی جالب افتاد. دوستی مهندس داشتیم ( که البته دوست دوستم بود و من دورادور میشناختمش) که چند وقت قبل عقد کرده بود، دیدم که بعله! ایشون همسر دوست ما هستن. نمی دونید چقدر خوشحال شدم. دیگه کلی نشستیم به رفع اشکال و دوستم هم بود و کلی کمک و راهنمایی و خدا خیرشون بده. یک چیز خیلی مهم توی کار با نرم افزار از همسر دوستم یادگرفتم که هنوز ازش استفاده میکنم.
نفر دوم، جالب تر بود. فارغ التحصیل شده بود، بعدتر فهمیدم که خودش و خانومش شمالی هستن، از من پرسید کدوم خوابگاه ساکنم و یک روز یک خانومی از فارغ التحصیلهای ارشد که همکارش بود رو، فرستاد که بیاد خوابگاه، برای من اشکالات نرم افزاریم رو رفع کنه (که من راحت باشم) و بعد ازون هم منو به یکی از دوستانش معرفی کرد، که آدم واقعا باسوادی بود. کلی وقت میزاشت و توضیح می داد و جالب تر این بود که انقدر آدم خوبی بود که حتی یک بار ازم نپرسید موضوع پایان نامم چیه، به طریق اولی سوالهای دیگه هم نپرسید! فکر میکنم اینجور عمل کردن لازم بود، به جهت جلوگیری از به خودگیری ها و ...
+ نوشتن یک ایمیل خوب، خیلی مهم هست. یکی از تجربیات جالب من اینه که یک بار از طرف دوستم برای استادی ایمیل نوشتم و درخواست recomendation کردم. 5 دقیقه بعد استاد محترم جواب دادن و گفتن حتما اینکارو میکنن. بعدتر CV دوستم رو اصلاح کردن و ... خلاصه که ایمیل خوب نوشتن خیلی مهمه. بدون حاشیه، محترمانه و واضح.
++ باز هم ادامه بدم؟!
یک روز نشستم توی خوابگاه، یک ایمیل نوشتم و به تک تک اعضای آزمایشگاههای رشته ی موردنظر فرستادم. ایمیل ها رو از سایت دانشگاه گرفته بودم. از نصفشون جوابی نگرفتم. چندتایی گفتن بلد نیستن و دو نفر گفتن کمک میکنن بهم. با یکیشون هماهنگ کردم که برم ازش حضوری بپرسم اشکالاتم رو. راستش عکسش رو توی سایت دیده بودم و کمی استرس داشتم... روز موعود رفتم و خب یک اتفاق خیلی جالب افتاد. دوستی مهندس داشتیم ( که البته دوست دوستم بود و من دورادور میشناختمش) که چند وقت قبل عقد کرده بود، دیدم که بعله! ایشون همسر دوست ما هستن. نمی دونید چقدر خوشحال شدم. دیگه کلی نشستیم به رفع اشکال و دوستم هم بود و کلی کمک و راهنمایی و خدا خیرشون بده. یک چیز خیلی مهم توی کار با نرم افزار از همسر دوستم یادگرفتم که هنوز ازش استفاده میکنم.
نفر دوم، جالب تر بود. فارغ التحصیل شده بود، بعدتر فهمیدم که خودش و خانومش شمالی هستن، از من پرسید کدوم خوابگاه ساکنم و یک روز یک خانومی از فارغ التحصیلهای ارشد که همکارش بود رو، فرستاد که بیاد خوابگاه، برای من اشکالات نرم افزاریم رو رفع کنه (که من راحت باشم) و بعد ازون هم منو به یکی از دوستانش معرفی کرد، که آدم واقعا باسوادی بود. کلی وقت میزاشت و توضیح می داد و جالب تر این بود که انقدر آدم خوبی بود که حتی یک بار ازم نپرسید موضوع پایان نامم چیه، به طریق اولی سوالهای دیگه هم نپرسید! فکر میکنم اینجور عمل کردن لازم بود، به جهت جلوگیری از به خودگیری ها و ...
+ نوشتن یک ایمیل خوب، خیلی مهم هست. یکی از تجربیات جالب من اینه که یک بار از طرف دوستم برای استادی ایمیل نوشتم و درخواست recomendation کردم. 5 دقیقه بعد استاد محترم جواب دادن و گفتن حتما اینکارو میکنن. بعدتر CV دوستم رو اصلاح کردن و ... خلاصه که ایمیل خوب نوشتن خیلی مهمه. بدون حاشیه، محترمانه و واضح.
++ باز هم ادامه بدم؟!
حسنا