این یک متن تخصصی نیست. صرفا اطلاعات عمومی نگارنده هست در مورد برنج. چیزی که چند ساله خیلی باب شده اینه که برنج باید قد بکشه. همه ی آشپز ها میدونن که این راه داره و نوع برنج خاصی لازم نداره. شما برنجتون لنجان(!؟) اصفهان، عنبر بو ایلام یا طارم فریدونکنار باشه، فرقی نداره. باید فوت کوزه گری قد کشیدن! برنج رو بلد باشید.

منتها الان اکثرا ترجیح میدن که برنج خارجی ( هندی، اوروگوئه ای و...) بخرن که هرجوری آشپزی کردن قد بکشه و شفته نشه! خوبه که دقت کنیم برنج یک نوع غله هست، یک محصول کشاورزی با یک عمر مفید. عمر مفید برنج 12 تا 16 ماه بعد از برداشته. بعد از اون پر از جک و جونور میشه. اگر برنجی پر جک و جونور نشده، حتما حتما تو مرحله ی تولید و برداشت از سم استفاده شده. مثل میوه های سمی که حشره ها سمتش نمیرن. با این فرق که سموم برنج خیلی خطرناک هستن. مزارعی که در اون ها برنج کاشته میشه؛ خیلی مهمه که آلودگی نداشته باشه. وقتی مرزعه ی برنج نوعا از آلودگی های خاک داشته باشه؛ بخاطر کشت آبی برنج؛ آلودگی به محصول هم منتقل میشه و این خطرناکه. آلودگی هایی مثل کادمیم، سرب و بقیه فلزات سنگین. کسانی که از لحاظ مالی متمول تر هستن؛ علاقه مند به خرید  برنج کشت پائیزه هستن. چون اصطلاحا پخت خوبی داره.

خدمت این دسته از عزیزان عارضم که این برنج کشت پاییزه تو زمین های شمال ایران عمل نمیاد؛ مگر با استفاده از سم حدودا 10-15 برابر حد مجاز. قیمتش توی شمال پایینه، چون کسی محصولی که اینهمه بهش سم زده باشن رو نمیخره. بقیه جاها اما پر طرفداره متاسفانه.این بود خلاصه اطلاعات من در مورد برنج. :)

+ فوت کوزه گری پخت برنج رو یاد بگیرید که دیگه براتون تفاوتی نداشته باشه برنجتون چی هست. آشپز بایستی باشید. :)