صمیمی ترین و عزیزترین دوست من...
ما بدون اینکه حرفی بزنیم، خیلی اوقت حس می کنیم طرف مقابلمون چه حسی داره. حتی از فاصله ی خیلی دور...
دوست عزیز من حدود 2 سالی هست که برای ادامه ی تحصیل از ایران رفته...
من گاهی خیلی دلم براش تنگ میشه. خیلی زیاد...
امروز زنگ زد. یه ساعتی حرف زدیم. من از دیروز خیلی حالم گرفته بود. اما با حرف زدن باهاش، کلی روحیم عوض شد.
بهم گفت: مریم! از ... که سخت تر نیست! تو یادت رفته که چه کردی با این درس و استادش!؟
( این ... یک درس خیلی سخت توی رشته ی ماست که با یک استاد خیلی سخت گیر گذروندیم که شهره ی خاص و عامه! و اقلا نصف اساتید دانشگاه های فنی تهران شاگردش بودن. )
+ خداییش خیلی روحیه گرفتم. کاش جای این همه آدم مزخرف که دورم رو گرفتن، دوستم اینجا بود. هعی...
++ میخواست برای دفاعم بیاد، گفت منو دعوت کن خب. بهش گفتم نیا لطفا. راضی به زحمتت نیستم.
+++ با دوستم می رفتیم امام زاده صالح. از وقتی رفت من دیگه طاقتش رو نداشتم تنهایی برم امام زاده. تا که امسال تابستون اومد و باهم رفتیم.
++++ وقتی که میخواست بره؛ قرار بود که خبر بده من برم فرودگاه بدرقه ش. بعدش روز قبلش زنگ زد و خداحافظی کرد . گفت نمی خواد بیای و موبایلشو خاموش کرد و رفت. بعد چند وقت که باهم چت میکردیم، بهش گفتم ازت ناراحتم که نذاشتی بیام فرودگاه. گفت: نمی تونستم خداحافظی کنم؛ طاقتشو نداشتم...
خدا حفظشون کنه