همه ی مردم ایران و مردم خیلی از جاهای دیگه دنیا، از رافت و مهربانی امام رضا علیه السلام بهره مند شدن، من کسی رو سراغ ندارم که دلش برای بهشت حرم ثامن الائمه پر نزنه. همه ی ما خاطرات خوبی از لطف و مهربانی آقا داریم و ...

اما در کنار همه ی ارادت ها و حضور قلب ها و زیارت های با معرفت، من همیشه به زیارت یک گروه غبطه میخورم... به زیارت کشاورزهای شمالی...
به کسانی که از قضا خیلی هاشون حتی بلدنیستن زیارت نامه بخونن، شب تا صبح توی حرم نمی مونن، خیلی هاشون توی حرم گم میشن... اما عجیب معتقدن.
اعتقاد دارن که کل محصول برنج سالیانه شون به عنایت امام رضاست که به بار میشینه، و هرسال بهترین و مرغوب ترین محصولشون رو نذر امام رضا میکنن. سالهایی که کم آبیه و ممکنه محصولشون از دست بره، باید باشید و تماشاشون کنید، باید باشید و ببینید چقدر به لطف و عنایت آقا معتقدن، چقدر به اینکه یک سلام به امام و جواب سلامشون، چقدر برکت داره معتقدن،
کاش باشید و ببینید...
کاش بودید و می دیدین...
کاش بورین و بارون امشب اینجا رو میدیدین...

+یکی شون هر بار که میرم مشهد، فقط یک چیز میگه، سلام ما رو برسون. نه التماس دعا، نه زیارت و نه هیچ چیز دیگه... خوب میدونن که همون جواب سلام امام رضا کفایت میکنه...
++عیدتون مبارک.