توی زندگی همه ی ماها آدمهایی هستن که برامون عزیز هستن،
اگر دقت کرده باشید، عزیز بودن کسی، یک شرایط ویژه ایجاد میکنه.
ما از کسی که برامون اهمیت داره و عزیز هست،
 انتظارات خاصی داریم. کلا محبت انتظار میاره،
اگر چنین کسی ناراحتمون کنه، خیلی دلمون میشکنه،
چون انتظارش رو نداشتیم...
حالا یک کاری بکنید، یک لحظه زندگی و دنیاتون رو بدون اون آدم تصور کنید،
می تونید با نبودنش کنار بیاین؟!
پس بهتره که بدیهاش رو به خوبیهاش ببخشیم،
و یادمون باشه که همه ی آدمها معجونی از خوبیها و بدیها هستن،
قدر عزیزانمون رو بدونیم...

+ دو پست رمزدار اخیر هم بنا به نظر دوستان بدون رمز شد.