1- زندگی این است که کنار هم باشیم و وقتمان را با هم بگذرانیم
زندگی این است که کنار هم قدم بزنیم
زندگی این است که دست یکدیگر را بگیریم
زندگی این است که هنگام غروب خورشید، آرام در گوش هم نجوا کنیم
شاید اینها خیلی بزرگ و عظیم به نظر نرسند
اما به هر حال، بهترین تجربه های زندگی هستند
انسانها در بستر مرگ
هرگز نمیگویند که کاش بیشتر کار کرده بودم
هرگز نمیگویند که کاش ثروتمندتر بودم
هرگز نمیگویند که کاش وقتم را با نگاه کردن به غروب خورشید تلف نکرده بودم
هرگز نمیگویند که کاش کمتر برای دوستانم وقت گذاشته بودم
حسرت کمبود لحظات با هم بودن، مهمترین حسرت زندگی است.
نیکولاس اسپارکس
2- فردا 5 صفر سالگرد پدربزرگم هست. یادمه اولین سالی که محرم افتاد توی عید، گفتن دیگه ما عید نمی بینیم. گفتم نه بابا 6 سال دیگه تمام میشه. گفتن دیگه به عمر ما قد نمیده. من خب اونموقع جدی نگرفتم حرفشون رو... هیچوقت دوست نداشتم فکر کنم ممکنه زمانی پدربزرگم نباشه و یا اصلا زندگی بدون اون چطوری خواهد بود. اما تمام شد اون دوران. ماه صفری تمام شد که بعدش عید مقارن با عزای حسین نبود و پدربزرگ هیچوقت عید رو ندید...
اَیضاً هم که والا ما به اونا که گفتی ، میگیم دلخوشیه عظیم ؛ دل خوش کنک تر از اینایی که شمردیم مگه هس اَصن ؟!