برای زندگی

سلامی به طراوت باران، هدیه ی بی بدیل آفریدگار هستی*

بسیار سپاسگزارم از لینکی که گذاشتی*

چقدر عالی بود نوشته ی آقای شعبانعلی.. فوق العاده عالی.. علاوه بر مفهوم خوبش، قیاس و تشبیهاتش بسیار دقیق و لذت بخش بود.

افراط و تفریط هاست که آدمو از پا درمیاره و مانع از رشد مادی یا تعالی روحیش میشه که یکی از مصادیقش تو نوع نگاه ما به جهان و تمام مسائلش هست که عده ای یا همه چیزو نسبی یا قطعی میپندارن.

متأسفانه دیدگاه نسبی گرایی افراطی باعث بی دینی خیلیا شده.

پروتاگوراس یه فیلسوف سوفسطایی تو قرن 5 قبل از میلاد معتقد بوده: "انسان معیار همه چیز است." یعنی اگه یکی سردشه حقیقت برا اون فرد اینه که هوا سرده و اگه یکی گرمشه حقیقت برا اون فرد اینه که هوا گرمه. در واقع یعنی یک چیز ثابت در یک زمان تحت عنوان حقیقت برا همه وجود نداره و همه چیز نسبیه.

این دیدگاه به نظرم خیلی آدمو آزار میده چون آدما دوست دارن یه حقیقت ثابتی وجود داشته باشه که بتونن بهش تکیه کنن و آرامش بگیرن.