یکی از چیزهای دوست داشتنی روزهای بلند بهار و تابستون،
نزدیک های غروبه که والدینم میان خونه، اونم با دست پر! :)
هر روز از باغ یک مقداری میوه و سبزی میچینن و میارن خونه.
الانم فصل آلبالو و خیار و کدو سبز و زردآلو و توت فرنگی و ...
کمی دیگه هم خربزه و فلفل دلمه و خیاردرختی و هلو و ...
خلاصه که جای همتون خالی. :)
+ کسی اگر خیلی شدید ویار کرد،
آدرس بده تا سریعا بفرستم براش. :)
یکی از علایق من خوندن غزلیات سعدی هست. به نظرم از غزلیات حافظ هم بهتره حتی.
امشب این یکی رو برای دوستان انتخاب کردم تا بخونید و از شنیدنش لذت ببرید.
مرا خود با تو سری در میان هست و گر نه روی زیبا در جهان هست
وجودی دارم از مهرت گدازان وجودم رفت و مهرت همچنان هست
مبر ظن کز سرم سودای عشقت رود تا بر زمینم استخوان هست
اگر پیشم نشینی دل نشانی و گر غایب شوی در دل نشان هست
به گفتن راست نایدشرح حسنت ولیکن گفت خواهم تا زبان هست
ندانم قامتست آن یا قیامت که می‌گوید چنین سرو روان هست
توان گفتن به مه مانی ولی ماه نپندارم چنین شیرین دهان هست
بجز پیشت نخواهم سر نهادن اگر بالین نباشد آستان هست
برو سعدی که کوی وصل جانان نه بازاریست کان جا قدر جان هست
توی این پست میخوام آخرین مراحل گذر از یک رنج رو براتون بنویسم.
واضحه که این روند توی یک زمان کوتاه لزوما انجام نمیشه.
احتیاج به زمان و همت و ازون مهمتر خواست فردی داره.
به هر حال امیدوارم که ازش استفاده کنید.
سوال خاصی هم داشتید حتما بپرسید.
این دو قسمت رو هم قبلش حتما بخونید.
پست های ثابت رو دیدین؟ در مورد این نوشتم که از زخمهایی که خوردیم عبور کنیم.
میخوام براتون یک مثال عینی بزنم در موردش. یک کسی که از رنجش عبور کرده.
